Εδώ και περίπου μια δεκαετία, από τότε που ο Ελληνας παίκτης άρχισε να… βγαίνει πιο τακτικά στο εξωτερικό, θεωρώ ότι γύρισαν και άλλαξαν πολλά στο μυαλό του. Όχι μόνο με αυτά που είδε και έμαθε. Αλλά και γι΄ αυτά που συζήτησε, για όσα σύγκρινε, διάβασε, άκουσε. Λόγω της «ζύμωσης». Παρ’ όλα αυτά, ο....
Ελληνας ποδοσφαιριστής παραμένει – έστω πιο δεκτικός, πιο εξελιγμένος και ανοιχτόμυαλος – απίστευτα άτολμος στον δημόσιο λόγο του. Σαφέστατα η ευθύνη βαραίνει γι΄ αυτό και τον Ελληνα δημοσιογράφο, ο οποίος προσπαθεί μερικές φορές να πάει… παρακάτω την κουβέντα, να εμβαθύνει περισσότερο πέραν των τυπικών. Μα ακόμη δεν έχει καταφέρει να «ανοίξει» τόσο τον αθλητή ώστε να φτάσει τη συζήτηση και σε αρκετά εκτός αθλητισμού ζητήματα: κοινωνικά, καλλιτεχνικά, οικονομικά, τηλεοπτικά, σε οτιδήποτε «άλλο». Λάθος μας. Ολοι οι παίκτες – ειδικά οι άνω των 28-29 έχουν πλέον άποψη. Όπως και τα 40χρονα παλικάρια της γενιάς του 2004 που το έχουν κόψει πια και προσπαθούν να αλλάξουν σταδιακά νοοτροπίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ας τους δίνουμε πιο συχνά την ευκαιρία να ανοιχτούν και να παρουσιάσουν όχι μόνο την «ποδοσφαιρική» ή «προπονητική» προσωπικότητά τους. Αν δεν δώσουμε την ευκαιρία, τέτοιου είδους γκολ δεν πρόκειται να πετύχουν ποτέ.
gazzeta.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου