Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ: ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ!

1"Αν πρώτα σείς οι Παπικοί δεν απαρνηθείτε τις πλάνες Σας και δεν επανέλθετε με μετάνοια στην μάνδρα του Χριστού, την Ορθόδοξη Εκκλησία, από την οποία, ως πλανεμένα πρόβατα, εφύγατε, δεν πρόκειται να έχουμε κοινό Ποτήριο" αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας, σε δεύτερη κατά σειράν επιστολή του προς τον Ρωμαιοκαθολικό
Αρχιεπίσκοπο κ. Νικόλαο. Σχολιάζει επίσης και τη στάση πυο κράτησε ο Πατριάρχης Αθηναγόρας. Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ Εντιμότατε κ. Νικόλαε, Καθολικέ Αρχιεπίσκοπε Νάξου, Τήνου, Άνδρου και Μυκόνου Χαίρετε και υγιαίνετε!

1. Έλαβα την επιστολή Σας, απάντηση σε ιδική μου. Η επιστολή Σας με βρήκε σε μία αγωνία για ένα ερμηνευτικό έργο σε ένα έκαστο βιβλίο της Αγίας Γραφής κεχωρισμένο, που θέλω να παρουσιάσω με την νέα χρονιά, και γι᾽ αυτό αργοπόρησα να σας απαντήσω. Με πονάει, πραγματικά, το ότι πολλοί αδελφοί μου χριστιανοί δεν γνωρίζουν ερμηνευτικώς την Αγία Γραφή και πιστεύω ότι, όταν απουσιάζει η βιβλική θεολογία, με την πατερική της ερμηνεία, τότε χωλαίνει και η πνευματική ζωή.

Η ορθόδοξη θεολογία μας, Εντιμότατε, έχει ως δόγμα την αλήθεια ότι: «Ο θεολόγος γεννάται στις Γραφές, όπως αυτές τις ερμήνευσαν οι άγιοι Πατέρες»! Πιστός εγώ, ως ορθόδοξος Αρχιερεύς, στην βάση αυτή, στην προηγούμενή μου επιστολή ο,τι σας έγραψα το εστήριζα σε αγιογραφικά και πατερικά χωρία. Σας ζητώ συγγνώμη γι᾽ αυτό που θα Σας πω τώρα, Εντιμότατε, αλλά είδα ότι η δική σας απαντητική επιστολή προς εμέ ήταν γυμνή από βιβλική και πατερική θεολογία. Αν θα ήθελα να την χαρακτηρίσω, θα έλεγα ότι η επιστολή Σας περιέχει αοριστολογίες, γενικολογίες και αγαπητισμούς. Δεν μου απαντάτε σε σπουδαία θεολογικά θέματα, τα οποία Σας έθιγα.

2. Είχατε όμως στην επιστολή σας κάποια γενική αναφορά στην Αγία Γραφή, στην πορεία του Ιησού Χριστού με τους δύο μαθητές Του προς Εμμαούς, γράφοντας ότι εμείς οι Ορθόδοξοι και εσείς οι Παπικοί «είμαστε οι σημερινοί μαθητές του Χριστού, που βαδίζουμε με συνοδοιπόρο τον συναναστημένο Χριστό, που μας ερμηνεύει τις Γραφές... οδηγώντας μας στο κοινό ποτήριο στην σύγχρονη Εμμαούς, που είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Μη ζήτε με αυτό το όνειρο, Εντιμότατε! Αν πρώτα σείς οι Παπικοί δεν απαρνηθείτε τις πλάνες Σας και δεν επανέλθετε με μετάνοια στην μάνδρα του Χριστού, την Ορθόδοξη Εκκλησία, από την οποία, ως πλανεμένα πρόβατα, εφύγατε, δεν πρόκειται να έχουμε κοινό Ποτήριο. Καταλάβατέ το, επί τέλους!

Σείς εφύγατε από την Εκκλησία του Χριστού και, διά των διαλόγων που κάνουμε μαζί Σας, Σας καλούμε να επανέλθετε. Τότε, και μόνο τότε, θα έχουμε κοινωνία μαζί Σας, τότε θα είμεθα «αδελφοί» με την εκκλησιολογική έννοια της λέξεως. Αλλά κάτι άλλο θέλω να πω εδώ. Στην πορεία εκείνη του Χριστού προς Εμμαούς, στην οποίαν αναφέρεστε, ο Χριστός έκανε χριστολογική ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης στους δύο μαθητές Του.

Το κείμενο λέγει: «Αρξάμενος από Μωυσέως και από πάντων των προφητών ηρμήνευεν εν πάσαις ταίς Γραφαίς τα περί εαυτού» (Λουκ. 24,27). Καί ως «Γραφάς» εννοεί βέβαια την Παλαιά Διαθήκη. Στην προηγούμενή μου επιστολή Σας έγραψα για την λανθασμένη ερμηνεία που έχετε Σείς οι Παπικοί περί του «Αγγέλου του Κυρίου» (Εβρ. «Μαλ᾽αχ Γιαχβέ») στην Παλαιά Διαθήκη. Κατά την πατερική ερμηνεία, όπως Σας έγραψα στην προηγούμενή μου επιστολή, πρόκειται όχι περί κτιστού αγγέλου, όπως ερμηνεύετε Σείς, αλλά περί του ακτίστου Υιού του Θεού, ο Οποίος ενεφανίζετο σε δίκαια πρόσωπα ως Άγγελος Θεού και πριν ακόμη από την γέννησή Του. Εμείς οι Ορθόδοξοι, οι οποίοι δεχόμεθα αυτήν την πατερική ερμηνεία, έχουμε να παρουσιάσουμε πολλές προφητείες περί του Ιησού Χριστού στην Πεντάτευχο (αυτό είναι το «από Μωυσέως...», που λέγει το κείμενο), γιατί υπάρχουν σ᾽ αυτήν πολλές εμφανίσεις του Αγγέλου του Κυρίου.

Προσέχετε! Πρώτα ο αναστημένος Χριστός έκανε την σωστή ερμηνεία των Γραφών στους μαθητές Του και έπειτα τους οδήγησε στο Ποτήριο της Θείας Ευχαριστίας. Σείς οι Παπικοί, αφού δεν έχετε την σωστή ερμηνεία των Γραφών, σ᾽ αυτό μάλιστα το πολύ σημαντικό δόγμα, για το οποίο μίλησε ο αναστημένος Χριστός κατά την πορεία Του προς τους Εμμαούς, περί του Αγγέλου του Κυρίου στην Παλαιά Διαθήκη, αφού δεν ερμηνεύετε σωστά την Γραφή, πως θέλετε να κοινωνήσουμε μαζί Σας από το Ποτήριο της θείας Ευχαριστίας; Λυπάμαι, Εντιμότατε, γιατί αυτή η μόνη αγιογραφική περικοπή, που χρησιμοποιήσατε στην επιστολή Σας, Σας ήλθε εναντίον Σας και κατακεφαλής!

3. Στην επιστολή Σας, θέλοντας να μου αποδείξετε ότι είμεθα αδελφοί με την στενή εκκλησιολογική έννοια, δεν καταφεύγετε στην έρευνα, για να μου απαντήσετε, ανατρέποντας – εάν μπορείτε – τα τόσα αγιογραφικά και πατερικά χωρία που Σας παρέθεσα εγώ στην προηγούμενή μου επιστολή, αλλά θέλοντας, λέγω, να μου ομιλήσετε για ενότητα και αγαπητισμό, μου παρεμβάλλετε απότομα τον μακαριστό Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα «του οποίου – γράφετε – την προσωπικότητα όλοι γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε»!

Τι είναι αυτό πάλι που μου γράφετε, Εντιμότατε; Εμείς οι Ορθόδοξοι στα σοβαρά θέματα, όπως είναι το θέμα της ενότητός μας με τους Παπικούς, καταφεύγουμε στο τι είπαν και τι έπραξαν οι κεκηρυγμένοι άγιοι της Εκκλησίας μας και όχι στο τι είπε ο τάδε Επίσκοπος ή ο τάδε Πατριάρχης. Κεκηρυγμένοι άγιοι της Εκκησίας μας, για το θέμα της μεταξύ μας σχέσεως, μεταξύ των άλλων πολλών αγίων πατέρων, είναι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. Σ᾽ αυτούς θα καταφύγω εγώ ο Επίσκοπος για να μαθητευθώ τι πρέπει να φρονώ και πως πρέπει να φέρομαι προς τους Παπικούς. Καί αυτοί οι άγιοι σε πάρα-πάρα πολλά χωρία των έργων τους, σε πάμπολλες περικοπές, Σας ονομάζουν «αιρετικούς».

Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας – συγχωρεμένη ας είναι η ψυχή του – δεν έχει κηρυχθεί άγιος από την Εκκλησία μας, ενώ ο αντιπαπικός ιερεύς-αρχιμανδρίτης πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς ανακηρύχθηκε άγιος. Σωστά δεν τα λέγω, Εντιμότατε; Την αρχιερατική μου συνείδηση την βεβαιώνει τούτη την ώρα ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ότι καλά τα λέγω! Σε ημάς τους Ορθοδόξους, κ. Νικόλαε, κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση το εξής: Ο Θεός κανένα φιλοπαπικό δεν ανέδειξε και δεν εμαρτύρησε ως άγιο με μοσχοβόλημα των λειψάνων του και με θαύματα. Αντίθετα, έχουμε πλειάδα θαυματουργών αγίων, οι οποίοι στα βιβλία τους καλούν Σας τους Παπικούς «αιρετικούς» και αντέστησαν δυναμικά στην ένωσή μας μαζί Σας. Αυτό σε μας τους Ορθοδόξους λέγει πολλά. Λέγει ότι ο Θεός δεν συνευδοκεί με τους Παπικούς και δεν πρέπει λοιπόν να ενωθούμε μαζί τους, αν πρώτα αυτοί δεν απαρνηθούν τις πλάνες τους.

Ώστε λοιπόν, Εντιμότατε, μη με παραπέμπετε στο τι είπε και έπραξε ο πατριάρχης Αθηναγόρας. Η Εκκλησία στην οποία ανήκω, η οποία είναι η «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», η Μάνα μου αυτή Εκκλησία, λέγω, δεν έχει ανακηρύξει τον Πατριάρχη Αθηναγόρα ως άγιο, ώστε ο βίος του να γίνει σε μένα τον Επίσκοπο κανών. Επειδή δε ο λόγος το έφερε – τον φέρατε – Σας λέγω ότι ο πατριάρχης Αθηναγόρας κάνοντας βήματα προς Σας για ένωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους Παπικούς, αυτό το μόνο που πέτυχε ήταν να διχάσει τους Ορθοδόξους. Γι᾽ αυτό και εξήγειρε εκκλησιαστικούς άνδρας, «δεδιδαγμένους εις πόλεμον» (Ασμ. 3,8), να δώσουν θαυμαστή μαρτυρία πίστεως. Ο μεν αγωνιστής των πατρώων Μητροπολίτης Φλωρίνης πατήρ Αυγουστίνος, εμός πνευματικός πατήρ και διδάσκαλος, διέκοψε το μνημόσυνο του Πατριάρχου, ο δε άλλος σοφός κανονολόγος πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος έγραψε με την ισχυρή του θεολογική γραφίδα εκτενή επιστολή προς τον Πατριάρχη, τον οποίο παρουσιάζει ως εκπεσόντα για τα φιλοπαπικά του φρονήματα και βήματα. Η επιστολή αυτή του αειμνήστου πατρός πρέπει να καταχωρηθεί στα πατερικά κείμενα ως ομολογιακό και αγωνιστικό κείμενο πίστεως.

Σας παραθέτω περικοπήν τινα από την επιστολή αυτή. Γράφει προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα ο μακαριστός Γέροντας ελέγχοντάς τον για τα φιλοπαπικά του βήματα:

«Παναγιώτατε, προχωρήσατε ήδη πολύ... Η υπομονή χιλιάδων ευσεβών ψυχών, κληρικών και λαικών, συνεχώς εξαντλείται... Μη θέλετε να δημιουργήσετε σχίσματα και διαιρέσεις στην Εκκλησία. Προσπαθείτε να ενώσετε τα διεστώτα και το μόνο το οποίον θα κατορθώσετε, θα είναι να διασπάσετε τα ενωμένα και να δημιουργήσετε ρήγματα εις εδάφη, τα οποία μέχρι σήμερα είναι στερεά και συμπαγή. Σύνετε και συνέλθετε! Αλλά φεύ! Διανύσατε πολλήν οδόν. Είθε, είθε Αυτός ο οποίος κάποτε παλαιά “έστησε τον ήλιον κατά Γαβαών και την σελήνην κατά φάραγγα Αιλών”, να δευτερώσει το θαύμα ... και να διανοίξει τους οφθαλμούς σας, διά να ίδητε, να κατανοήσετε και να επιστρέψετε. .........................................................................................

Μυριάκις προτιμότερον, Παναγιώτατε, να εκριζωθεί ο ιστορικός θρόνος της Κωνσταντινουπόλεως και να μεταφυτευθεί εις κάποιαν έρημον νησίδα του πελάγους, ακόμη δε και να καταποντισθεί εις τα βάθη του Βοσπόρου, παρά να επιχειρηθεί έστω και η ελαχίστη παρέκκλιση από την χρυσή γραμμή των Πατέρων, οι οποίοι ομοφώνως λέγουν: “Δεν χωρεί συγκατάβασις εις τα θέματα της πίστεως”».1

4. Βλέπετε, κ. Νικόλαε, από τις δύο μόνο παραπάνω περικοπές, βλέπετε πόσο ελεύθερα εκφραζόμαστε ημείς οι Ορθόδοξοι; Βλέπετε στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας πόσο ελεύθερα και άφοβα και δυναμικά εκφράζεται ένας παπάς και σ᾽ Αυτόν ακόμη τον Πατριάρχη; Καί ξέρετε γιατί; Θα σας το πω ξεκάθαρα: Εμείς οι Ορθόδοξοι δεν έχουμε «πρωτείο εξουσίας», όπως Σείς οι Παπικοί έχετε το πρωτείο του Πάπα, αλλά έχουμε «πρωτείον αληθείας»! «Πρωτείον αληθείας» σημαίνει ότι και ένας απλός αγιασμένος μοναχός και μια ακόμη αγράμματη, αλλά αγιασμένη γιαγιούλα της επαρχίας μου, βλέπουν και απολαμβάνουν γλυκύτερα τον Θεό και εννοούν καθαρώτερα τα δόγματα της πίστεως από ο,τι τα εννοώ εγώ ο Επίσκοπος, αν δεν έχω καθαρή καρδιά, ή από ο,τι τα εννοούσε ο πατριάρχης Αθηναγόρας με τα φιλοενωτικά του βήματα και άλματα και αγκαλιάσματα με τον αιρετικό Πάπα.

Θαυμάστε, Εντιμότατε, τις παραπάνω δύο μόνο περικοπές από την εκτενή επιστολή του μακαριστού αρχιμανδρίτου π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα. Δείτε την ελευθερία των τέκνων του Θεού στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας! Σαν τολμάτε, γράψτε Σείς στον Πάπα Σας ένα τέτοιο κείμενο. Αλλά πως να εκφραστείτε ενάντια προς τον Πάπα, αφού τον πιστεύετε ως αλάθητο;!

Από την πλευρά του Πατριάρχου Αθηναγόρα προς τον ομολογητήν της πίστεως πατέρα Επιφάνιο «ουκ ην φωνή, ουδέ ακρόασις»! Ουδεμία απάντησις! Τολμούσε ο Αθηναγόρας να τα βάλει με τον μεγάλο θεολόγο και φημισμένο για την αρετή του πατέρα Επιφάνιο; Τολμούσε;

Σ᾽ αυτούς λοιπόν και σε άλλους ομοίους διδασκάλους της Ορθοδοξίας, όχι μόνο κληρικούς, αλλά και λαικούς (όπως είναι, για παράδειγμα, ο πρύτανις της θεολογίας, ο μακαριστός Καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας, ο καταγόμενος από την Επαρχία, την οποία διακονώ), σ᾽ αυτούς εμπιστεύομαι πολύ περισσότερο από τον Αθηναγόρα, ο οποίος, κατά την επιστολή του μακαριστού πατρός Επιφανίου που παρέθεσα, αν και Πατριάρχης, προεξένησε ζημία στις συνειδήσεις των Ορθοδόξων χριστιανών. Σας παρακαλώ σε άλλη Σας επιστολή μη μου ξαναγράψετε για κανένα Αθηναγόρα, αλλά θα μου γράφετε τι λέγει η Αγία Γραφή και τι λέγουν οι Πατέρες της Εκκλησίας και σύγχρονοι βεβαίως Πατέρες, όπως, για παράδειγμα, ο άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς.

5. Απομένουν και πολλά άλλα σημεία της επιστολής Σας, στα οποία δεν απήντησα. Γιά να μη Σας κουράσω σταματώ εδώ και θα λάβετε σύντομα και το δεύτερο μέρος της απαντήσεώς μου, αναφερόμενο στα άλλα σημεία της προς εμέ επιστολής Σας. Με την διάπυρο ευχή να μελετήσετε καλώς την Εκκλησιαστική Ιστορία και να ίδετε απ᾽ αυτήν την αμαρτία Σας, την αποκοπή Σας δηλαδή από την Εκκλησία και να επιστρέψετε με ειλικρινή μετάνοια σ᾽ Αυτήν,

Σας χαιρετώ με τιμή και αγάπη Χριστού
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis